sobota, listopada 27, 2004
przekaz masowy
lans fomki nie zna granic. opanowuje on powoli wszystkie srodki masowego przekazu.
zaczelo sie od krociutkiego wywiadu dla anglojezycznej gazety uniwersyteckiej, w ktorym pytano mnie, jak mi sie podoba w rumunii i dlaczego akurat wybralem ten kraj. numer z moim wywiadem. nie bardzo pamietam, co odpowiedzialem, bo bylem lekko niewazki, kiedy mnie interwywoluwywano, bo to ta impreza z trzesieniem ziemi byla. gazety jeszcze nie mialem w rekach, ale mowia mi ludzie, ze mi sie tu podoba i w ogole same dobre rzeczy mowilem o rumunii. niech i tak bedzie.
dalej, w zeszlym tygodniu uznalem, ze przeczytalem wystarczajaca ilosc gazet i nasluchalem sie miejscowego radia do syta i postanowilem sie moimi cennymi informacjami podzielic. ciekawostka tygodnia sa wybory, wiec napisalem artykul przedstawiajacy glownych kandydatow, ich partie i kampanie wyborcze i rozeslalem go do wyborczej, rzeczki, papu i polskiego radia. wszyscy mnie olali z wyjatkiem informacyjnej agencji radiowej. mily pan kazal mi przygotowac zapowiedz radiowa na 40 sekund, dodal, ze nie ma czasu mnie tego uczyc, ale podal kilka regul, i dodal, ze jezeli opanuje je blyskawicznie, to iar jest gotow wspolpracowac. no to przygotowalem cos w rodzaju korespondencji, ze dwa razy poprawialem, ale lykneli i kazali nagrac na mp3 i wyslac. i chyba im sie spodobalo, bo pojdzie to do emisji w niedziele rano. sluchajcie zatem polskiego radia! polskie radio rulez! poza tym w niedziele mam byc na nasluchu i w gotowosci bojowej, bo beda dzwonic i pytac sie, jak ida wybory. z tej okazji w moim mieszkaniu pojawi sie pozyczony telewizor. ale na kase za te robote jak narazie nie mam co liczyc... moze, jak sie sprawdze.
jakby tego bylo malo, fomka pojawi sie w telewizji. rumunskiej telewizji, znaczy sie. rumunska telewizja progam pierwszy zazyczyla sobie reportarzu o cudzoziemcach w rumunii na swieto narodowe 1 grudnia. wydelegowala do tego mloda pania redaktur, absolwentke mojej renomowanej uczelni i kolezanke koordynatorki studentow z importu. poprosila ja o kontakty do zagranicznych studentow, ktorzy cos potrafia wydukac po rumunsku. no i tak zostalem poproszony do wspolpracy.
pani redaktur nie byla za bardzo przygotowana i pytala mnie, jak mi sie podoba w rumunii i dlaczego akurat wybralem ten kraj. jeeejku, jak ja bardzo chcialem ja zapytac, dlaczego oni wszyscy maja takie kompleksy! ale sie powstrzymalem i bredzilem cos o stereotypach na temat ich kraju, ciekawej historii i kulturze, milych ludziach i bla bla bla. a najlepsze jej pytanie brzmialo: czy podoba mi sie zima? kamerzyscie chyba spodobal sie moj sposob chodzenia, bo kazal mi defilowac przed kamera. filmowal wchodzenie na schody i schodzenie. a najbardziej glupio mi bylo, jak sobie zazyczyli mnie skamerowac w bibliotece wydzialowej. wpierniczyli sie z kamera do czytelni, gdzie jakas czterdziestka moich kolegow z historii pracowicie zakuwala i kazali mi udawac, ze sie ucze. obciach na cala bude. mieli jeszcze lepsze pomysly, na przylkad, zeby sfilmowac mnie na zajeciach, albo zeby wlezc mi do mieszkania i sfilmowac moj balagan, ale upieklo mi sie.
a teraz slucham francuskiego radia rfi, w ktorym jacys gadacze mowia o sytuacji na ukrainie i przy tej okazji obgaduja polske. jeden komentator mowi, ze wdalismy sie w niebezpieczna walke o wplywy na ukrainie z nie byle kim, bo z moskwa. i dodaje, ze jest szansa, ze w tej konkurencji zwyciezymy.
a osobiscie zyczy kwasniewskiemu, "znakomitemu znawcy geopolityki regionu" powodzenia w mediacjach ¶ 1:32 AM
zaczelo sie od krociutkiego wywiadu dla anglojezycznej gazety uniwersyteckiej, w ktorym pytano mnie, jak mi sie podoba w rumunii i dlaczego akurat wybralem ten kraj. numer z moim wywiadem. nie bardzo pamietam, co odpowiedzialem, bo bylem lekko niewazki, kiedy mnie interwywoluwywano, bo to ta impreza z trzesieniem ziemi byla. gazety jeszcze nie mialem w rekach, ale mowia mi ludzie, ze mi sie tu podoba i w ogole same dobre rzeczy mowilem o rumunii. niech i tak bedzie.
dalej, w zeszlym tygodniu uznalem, ze przeczytalem wystarczajaca ilosc gazet i nasluchalem sie miejscowego radia do syta i postanowilem sie moimi cennymi informacjami podzielic. ciekawostka tygodnia sa wybory, wiec napisalem artykul przedstawiajacy glownych kandydatow, ich partie i kampanie wyborcze i rozeslalem go do wyborczej, rzeczki, papu i polskiego radia. wszyscy mnie olali z wyjatkiem informacyjnej agencji radiowej. mily pan kazal mi przygotowac zapowiedz radiowa na 40 sekund, dodal, ze nie ma czasu mnie tego uczyc, ale podal kilka regul, i dodal, ze jezeli opanuje je blyskawicznie, to iar jest gotow wspolpracowac. no to przygotowalem cos w rodzaju korespondencji, ze dwa razy poprawialem, ale lykneli i kazali nagrac na mp3 i wyslac. i chyba im sie spodobalo, bo pojdzie to do emisji w niedziele rano. sluchajcie zatem polskiego radia! polskie radio rulez! poza tym w niedziele mam byc na nasluchu i w gotowosci bojowej, bo beda dzwonic i pytac sie, jak ida wybory. z tej okazji w moim mieszkaniu pojawi sie pozyczony telewizor. ale na kase za te robote jak narazie nie mam co liczyc... moze, jak sie sprawdze.
jakby tego bylo malo, fomka pojawi sie w telewizji. rumunskiej telewizji, znaczy sie. rumunska telewizja progam pierwszy zazyczyla sobie reportarzu o cudzoziemcach w rumunii na swieto narodowe 1 grudnia. wydelegowala do tego mloda pania redaktur, absolwentke mojej renomowanej uczelni i kolezanke koordynatorki studentow z importu. poprosila ja o kontakty do zagranicznych studentow, ktorzy cos potrafia wydukac po rumunsku. no i tak zostalem poproszony do wspolpracy.
pani redaktur nie byla za bardzo przygotowana i pytala mnie, jak mi sie podoba w rumunii i dlaczego akurat wybralem ten kraj. jeeejku, jak ja bardzo chcialem ja zapytac, dlaczego oni wszyscy maja takie kompleksy! ale sie powstrzymalem i bredzilem cos o stereotypach na temat ich kraju, ciekawej historii i kulturze, milych ludziach i bla bla bla. a najlepsze jej pytanie brzmialo: czy podoba mi sie zima? kamerzyscie chyba spodobal sie moj sposob chodzenia, bo kazal mi defilowac przed kamera. filmowal wchodzenie na schody i schodzenie. a najbardziej glupio mi bylo, jak sobie zazyczyli mnie skamerowac w bibliotece wydzialowej. wpierniczyli sie z kamera do czytelni, gdzie jakas czterdziestka moich kolegow z historii pracowicie zakuwala i kazali mi udawac, ze sie ucze. obciach na cala bude. mieli jeszcze lepsze pomysly, na przylkad, zeby sfilmowac mnie na zajeciach, albo zeby wlezc mi do mieszkania i sfilmowac moj balagan, ale upieklo mi sie.
a teraz slucham francuskiego radia rfi, w ktorym jacys gadacze mowia o sytuacji na ukrainie i przy tej okazji obgaduja polske. jeden komentator mowi, ze wdalismy sie w niebezpieczna walke o wplywy na ukrainie z nie byle kim, bo z moskwa. i dodaje, ze jest szansa, ze w tej konkurencji zwyciezymy.
a osobiscie zyczy kwasniewskiemu, "znakomitemu znawcy geopolityki regionu" powodzenia w mediacjach ¶ 1:32 AM
